Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

"Les enfants au pouvoir..."




Ένα βηματάκι και βρίσκεσαι απέναντι. 
Το ονομάζεις "αρχή". 
Το ονομάζεις "συνέχεια". 
Ο χρόνος είναι σταθερός και συνεπής. 
Υπάρχει εν κινήσει. 
Δεν υπάρχει. 
Αλλά κινείσαι μαζί του. 
Είτε κάνεις βήμα, είτε όχι. 
Είτε τον αποδέχεσαι, είτε όχι. 
Σε παίρνει από το χέρι, σε πάει βόλτα. 
Κι αν του αφήσεις το χέρι, σε τραβάζει μαζί του. 

Κοιτάς λίγο πίσω. 
Θυμάσαι τους κανόνες της περίληψης. 
Ξεχωρίζεις τα σημαντικά. 
Βάζεις τίτλο στις σημαντικές παραγράφους. 
Όχι ψυχαναγκαστικά. 
Φτιάχνεις το χάρτη σου. 
Κοίτα να δεις όμως που στην περίληψη, πρέπει να βάλεις και λίγα μαθηματικά…
Πρέπει να βρεις αποτέλεσμα.
Πρέπει να βγάλεις νόημα.
Πρέπει να υπάρχει νόημα...

Κράτα τα βασικά. 
Κράτα τους βασικούς. 
Βάλε σημεία στίξης στις ιστορίες και τους ανθρώπους. 
Προτίμησε τα σταθερά και καθοριστικά σημεία στίξης. 
(Σ’αυτά που νομίζεις ότι δεν ορίστηκαν ακόμα, μην βάλεις κόμμα) 
 Άλλαζε παραγράφους. 

Και κάπως έτσι, θα γεμίσεις στιγμούλες. 
Χαμόγελα. 
Προσδοκίες. 
Από αυτές τις γόνιμες, τις καλές. 

Λέγε "ευχαριστώ". 
Κάνε απολογισμό. 
Για το παραπέρα βηματάκι. 
Για τον δικό σου επανακαθορισμό.

 «...Είναι όμορφο στο τελείωμα του χρόνου να κοιτάς πίσω και να αντικρύζεις κατηφόρα...».

 (Υ.Γ Δίνε ευκαιρίες. Εκμεταλλεύσου ευκαιρίες.) 

 Καλή χρονιά! 

Υγεία, αγάπη, τύχη, στιγμές γεμάτες ομορφιά.