Να σου πω κάτι;
Μέχρι και δύο λεπτά πριν τα μεσάνυχτα δεν είχα διάθεση για γενέθλια.
Έκανα εκπομπή, έπαιζε το Cheers darlin’ του Damien Rice και έλιωνα κάτω από τα ακουστικά μου.
Σκεφτόμουν ότι ξημερώνουν γενέθλια και δεν έχω όρεξη.
Είχα σκεφτεί να φέρω τα τραγούδια της ζωής μου, αλλά μετά μου φάνηκε ψυχαναγκαστικό.
Δεν ήθελα να σηκώσω το τηλέφωνό μου.
Δεν ήθελα να κάνω κανέναν απολογισμό της ζωής μου.
Δεν ήθελα να θυμηθώ φίλους, γνωστούς κλπ.
Δεν ήθελα να θυμηθώ κανέναν παλιό έρωτα.
Δεν ήθελα να με ρωτήσει κανείς «τι κάνεις;».
Ό,τι πρέπει κάνω.
Δεν ήθελα να με ρωτήσει κανείς «Τι θα κάνεις μετά;»
Ό,τι μπορώ θα κάνω.
Αλλά να σου πω και κάτι άλλο;
Όταν 2 λεπτά πριν τα μεσάνυχτα ανοίγει η πόρτα, εισβάλουν στο στούντιο οι φίλοι σου με καπέλα, μπαλόνια και τούρτα, όλα αλλάζουν.
Ξαφνικά δεν έχεις λεξούλες να περιγράψεις αυτό που συμβαίνει.
Ξαφνικά δεν σε νοιάζει που γίνεσαι 26.
Ξαφνικά σηκώνεις τα τηλέφωνα.
Ξαφνικά χαμογελάς και ξέρεις τους λόγους.
Ξαφνικά χαίρεσαι με όσα έχεις.
Ξαφνικά δεν σε νοιάζει και τόσο που δεν είσαι και στα καλύτερά σου.
Ξαφνικά είσαι απλώς χαρούμενη.
(Ξαφνικά μου λείπεις)
Είχε ήδη μπει στο σύστημα το «Μέτρημα» για τελευταίο τραγούδι.
Είναι πιο όμορφο να χαμογελάς, να έχεις τους ανθρώπους σου τριγύρω και να παίζει ως σάουντρακ το «Μέτρημα».
Κανένας απολογισμός.
Τους βαρέθηκα.
Μόνο ευχές σήμερα.
Για τα 26 μου.
Αν πιάσουν οι ευχές που δέχτηκα, όλα καλά θα είναι.
Κι ας πούμε ότι τα βροχερά γενέθλια είναι λυτρωτικά...
(Το τραγούδι το αγαπάω. Ψάχνει ισορροπία ανάμεσα σε δυό καρδιές.
Ξέρεις κάτι; Δεν θα ισορροπήσουμε. Το ξέρεις, ε;)
Άλλη μια καρδιά
Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω φυγή
Φτιάχνω καράβι μα χαρτί, γίνεται η θάλασσα
το βράδυ στο σκοτάδι.
Ψάχνω από μικρός ο ουρανός να ’χει μια σκάλα
να ανεβώ μα είναι τα όνειρα από μένα πιο μεγάλα.
Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,
κι άλλη μια καρδιά που
Φοβάται...φοβάται...κι όλο εδώ γυρνά.
Φτιάχνω από παιδί, φτιάχνω ζωή
Πάνω στα αστέρια, την κορφή του κόσμου
πες μου πώς να φτάσω με τα χέρια..
Έχω μια καρδιά που να φύγει όλο θέλει,
κι άλλη μια καρδιά που
φοβάται...φοβάται...κι όλο εδώ γυρνά.
Γιάννης Κότσιρας
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιάννης Αιόλου
