Σημερα ενιωθα περιεργα...
Σε ενιωθα διπλα μου...
Κι οσο πιο διπλα μου σε ενιωθα τοσο πιο "απτη" γινοταν η απουσια σου...
Ειχα πολυ καιρο να αισθανθω ετσι...
Αν σε ειχα μπροστα μου δεν θα σου ελεγα τιποτα...
Απολυτως τιποτα...
Μονο θα σε κοιτουσα...
Αυτο ειχα αναγκη σημερα...
Να σε κοιταξω στα ματια...
(Αντε, και να ακουσω λιγο τη φωνη σου... Λιγο ομως...)
Μου εχει λειψει αυτη η "σκοτεινια"...
Αυτο το "τιποτα" και "ολα" ταυτοχρονα...
Αυτα τα μικρα που μεσα τους κρυβουν μεγαλεια...
Σημερα ηθελα να σε εχω μπροστα μου και να παγωσω τον χρονο και οσα εχει μαζεψει στο σακουλι του αυτα τα χρονια...
Να τα παγωσω και στη μνημη μου...
ΟΛΑ...
Σαν να μη συνεβησαν ποτε...
Να σε κοιταω και μη σκεφτομαι ουτε το παρελθον ουτε το μελλον...
Να σε κοιταω και να παλευω να σε χορτασω...
Τοσο ωστε να μη χρειαστει ποτε ξανα να σε κοιταξω...
Να κρατησω την εικονα σου χαραγμενη στη μνημη μου...
Να τη φυλαξω ατοφια...
Να ειναι ατοφια και οσα νιωθω...
Να μην ειναι λουσμενα απο ενοχη...
Μονο αθωοτητα...
Να απογυμνωθω ηθελα σημερα...
Να διωξω μακρια ο,τι με βαραινει...
Να γυρισω πισω τον χρονο και να τον σταματησω εκει που θελω...
Εκει που ημουν παιδι κι εσυ βουνο...
Εκει που δε φοβομουν να σκαρφαλωσω...
Εκει που καθε προσπαθεια ηταν μαγεια...
Καθε βημα ηταν και μια γιορτη...
Εκει που το μυαλο μου δεν ηταν θολο...
Ουτε η ψυχη μου...
Εκει που η καθε μερα ελαμπε...
Εκει που τα βραδια ηταν μονο ενα μικρο περασμα μεχρι την επομενη λαμπερη μερα...
Εκει που τα βραδια δεν ηταν λαβυρινθος...
Και οι σκεψεις δεν ηταν εφιαλτης...
Να κρυφτω ηθελα σημερα...
Καπου στο χθες...
Καπου που θα εισαι κι εσυ...
Χωρις τις σκεψεις σου...
......
Να σε δω ηθελα σημερα...
Οπως παλια...
Που ημουν παιδι...
Κι εσυ βουνο...
Τωρα ειμαι βουνο...
Κι εσυ δεν εισαι τιποτα...
-------------------------
ΠΩΣ ΕΦΥΓΕΣ...
Πως έφυγες, απ' τη ζωή μου έτσι
και ούτε κλαίω ούτε καν σε συζητώ
σ' έχω απορρίψει και απ' την μνήμη μου σε έχω σβήσει για πάντα
και ό,τι αγάπησα από σένα τώρα το πετώ
Μόνο που τα βράδια, σαν τον τρελό
μες στα μπαρ κυκλοφορώ και απορώ
το πρόσωπο σου δεν μπορώ να θυμηθώ και θέλω
όλα αυτά τα βράδια, να σ' αγαπήσω πάλι απ' την αρχή μωρό μου
μα, δεν έχω άλλη αντοχή.
Πως έγινε και δεν μ' ενδιαφέρει
σε ποιες αγάπες την αγάπη σου ξοφλάς
σ' έχω διαγράψει κι άλλη πορεία έχω χαράξει καρδιά μου
και ό,τι τράβηξα από σένα τώρα το τραβάς.
Βίκυ Μοσχολιού
Στίχοι-Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
