Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

"DELENDA EST"

Βηματα…
Βηματα του νου.
Χωρις προορισμο, χωρις αιτια.
Χωρις τη λεξη «χωρις».
Βηματα σε χρωματα.
Πανω σε χρωματα, μεσα σε χρωματα.
Χορός στην ασφαλεια του παροντος.

Εχεις σκεφτει ποτε το παρον σου;
Όχι το παρελθον, ουτε το μελλον.
Μονο το παρον.
Να εγκλωβιστεις ηθελημενα στο «τωρα» σου.
Να ριχνεις κρυφες ματιες στο «πριν», μονο και μονο για να θυμηθεις τί σε εφερε ως εδώ.
Να αφουγκραζεσαι τα σημαδια.
Τη συνωμοσια του χρονου.
Να βλεπεις τους φιλους σου και να εχεις ένα κρυφο χαμογελο λεγοντας με υπερηφανεια στον εαυτο σου: εγω τους διαλεξα.
Να ψαχνεις τα σημαδια από το παρελθον και με ένα επισης κρυφο χαμογελο να λες:
εγω τα διαλεξα.
Να θυμασαι τους γκρεμους και να λες: εγω τους διαλεξα.
Γελωντας.
Γελωντας ανεβηκα, γελωντας επεσα.
Να βλεπεις την πορεια σου και να θυμασαι ποσο ομορφη είναι.
Και ισως τελικα να μη διαλεξες τιποτα απ’όλα αυτά.
Δεν μου αρεσει η λεξη μοιρα, δεν θα τη χρησιμποποιησω.
Θα πω μονο πως τιποτα δεν είναι τυχαιο.
Και δρομοι δεν υπαρχουν.
Είναι μονοδρομοι, ολοι…
Αλλα νομιζεις ότι τους εχεις επιλεξει…!

Να ακους τον εαυτο σου, μονο αυτόν.
Μονο εκεινος ξερει να διακρινει και να αγαπαει αυτους τους μονοδρομους.
Μονο εκεινος ξερει να τους ζει ουσιαστικα.
Κι οσες λεξεις και να σου πουν δεν θα σε κανουν να καταλαβεις.
Αφου ξερεις, στο βαθος ξερεις για ποιο λογο γινεται το οτιδηποτε.
Γι’αυτό χαμογελας.
Γι’αυτό προσπαθεις να αναλυσεις τα σημαδια.
Γιατι όλα εχουν την αιτια τους και όλα καπου οδηγουν.
Γι’αυτό χαιρεσαι και τις διαδρομες.
Γι’αυτό τις ζεις με χαμογελο.

Πλεον ξερω.
Ξερω τουλαχιστον τι δεν θέλω.
Δεν θέλω στιγμες διχως κινητρα.
Δεν θελω κενες στιγμες.
Αναζητω σε όλα τον «ερωτα».
Τον ερωτα με τα πολλα χρωματα.
Τον ερωτα που γεμιζει τις στιγμες.
Τον ερωτα που σου δινει κινητρα να παλεψεις, να παλεψεις να μαθεις το «εγω» σου.
Θελω να ειμαι ερωτευμενη με ό,τι κανω.
Ερωτευμενη με τις στιγμες.

«Delenda est…»
To soundtrack μου από χθες γι’αυτές τις μερες.
Αρχικα για τους στιχους στα λατινικα. (εξεταστικη περιοδο εχουμε και παλευω να τα διαβασω τα ατιμα…!)
Αλλα αυτό το «θα σου παρω βιολια κι ένα ντεφι γλυκο να σου παιζουν», μονο που δεν το χορευω!
Και τελικα οι εξεταστικες περιοδοι παραειναι…εξεταστικες!
Εξεταζεις αναλυτικα τη ζωη σου, παρ’ολο που εξεταζεσαι (σε αρχαια και λατινικα, στη δικη μου περιπτωση!)

…οσο για ‘σενα που μου θυμισες το τραγουδι,
μου εφερες τυχη και ο χρονος συνωμοτησε!
Να ‘σαι καλα mr ray-ban!


Υ.Γ Καημε-Επαναστατη της κάθε μερας, θα επαναστατησω! Φαντασου να συνεννοουμασταν κιολας! Ειχα βαλει στο google τον τιτλο για να βρω τους στιχους και με εβγαλε σε ‘σενα και συγκεκριμενα στην αναρτηση που εκανες πριν απο μια εβδομαδα!

Delenda est

Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν

Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Mεταξύ μας όπως βλέπεις τα περιθώρια στενεύουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Τις καμμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι και το αίμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
και η δικιά μου η ζωή, δίχως νόημα δίχως φωνή και μ' άδειο βλέμμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et praeterea censeo Carthago delenda est"

Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένες κρατώντας τις κεραίες
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et praeterea censeo Carthago delenda est"

Ξεκινάς να με βρεις κι όλο πέφτεις θαρρείς σ'ένα τοίχο
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
και ερωτεύεσαι εκεί δίχως χρώμα, δίχως οσμή και δίχως μύθο
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et praeterea censeo Carthago delenda est"

Αλλά εγώ Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου...

Δήμος Μούτσης
Στιχοι: Κώστας Τριπολίτης

Μουσική: Δήμος Μούτσης